Historia Czerwińska
Początki Czerwińska nad Wisłą sięgają najdawniejszych dziejów narodu i państwa polskiego. Najstarsze wzmianki o Czerwińsku nad Wisłą pochodzą z 1065 roku i zawarte są w tzw. „falsyfikacie mogieleńskim”, w którym Czerwińsk nad Wisłą był uznany jako uposażenie benedyktów z Mogilna, którym król Bolesław Krzywousty zbudował kościół parafialny pod wezwaniem Św. Wojciecha. Inny dokument – bulla protekcyjna Hadriana VI z roku 1155 „Offici nostri nos” zawiera informację, że w w/w roku istniał w Czerwińsku nad Wisłą kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny i klasztor kanoników regularnych.
Wiele praw i przywilejów otrzymuje Czerwińsk nad Wisłą w roku 1161 wzbudzając żywe zainteresowanie miejscowością wśród książąt i dostojników kościelnych.
Dzięki licznym darowiznom książąt i królów polskich Czerwińsk nad Wisłą staje się na Mazowszu najbardziej okazałym i najbogatszym ośrodkiem życia politycznego, kulturalnego, gospodarczego i religijnego. Dzięki idealnemu położeniu na skrzyżowaniu dróg wodnych i lądowych szybko się rozwija, będąc ośrodkiem handlu i rzemiosła. W tutejszym kościele pochowany został Konrad II Książę Mazowiecki przyjaciel czerwińskiego klasztoru.
W opactwie kanoników regularnie bywali książęta mazowieccy i królowie polscy. Tu odbywały się zjazdy, sądy a nawet sejmy pod gołym niebem.
W średniowieczu Czerwińsk nad Wisłą dzielił się na biskupi i klasztorny. Czerwińsk biskupi otrzymał prawa miejskie w 1373 roku, natomiast klasztorny w 1582 roku i taki podział funkcjonował do XVII wieku.
W 1410 roku, w czasie wyprawy przeciwko Krzyżakom, Władysław Jagiełło przeprawił swoje wojska przez tzw. „most łyżwowy” pod Czerwińskiem nad Wisłą, aby połączyć się z wojskami Witolda. W drodze powrotnej, po zwycięskiej bitwie, złożył w kościele w Czerwińsku nad Wisłą jako dziękczynne wotum misiurkę (hełm druciany). Jagiełło i Witold sejmowali jeszcze w Czerwińsku nad Wisłą w latach 1422 i 1430. z tego też okresu pochodzą przywileje czerwińskie i przywrócony Statut Wiślicki Kazimierza Wielkiego.
Król Kazimierz Jagiellończyk po bitwie z Krzyżakami podarował czerwińskiemu klasztorowi harmę Św. Barbary, którą Krzyżacy w 1242 roku zabrali Świętopełkowi.
Za odzyskane zdrowie Władysław IV złożył Matce Boskiej Czerwińskiej duże srebrne wotum, na którym przedstawiony jest modlący się król i napis: „Najjaśniejszy król polski bliski śmierci za ofiarowaniem się do tego obrazu zdrowie otrzymał. Wotum złożył”. Król Jan Kazimierz był także częstym gościem w Czerwińsku nad Wisłą. Ostatni raz po bitwie pod Beresteczkiem, zdobyte tam chorągwie zawiesił przy głównym ołtarzu kościoła. W drodze do Szwecji w roku 1593 przebywał w Czerwińsku nad Wisłą Zygmunt III Waza, wprowadzając jako opata kardynała Andrzeja Batorego – brata króla Stefana.
Najazd Szwedów w latach 1655 – 1660 nie oszczędził także Czerwińska nad Wisłą. Zniszczone i spustoszone miasto nigdy już nie wróciło do swej świetności. Po upadku Rzeczypospolitej rząd carski dokonał kasaty zakonu kanoników regularnych. Klasztor został ograbiony z cennych pamiątek. Między innymi wywieziona zostaje biblioteka licząca 3.000 tomów i hełm Władysława Jagiełły.
Po upadku powstania styczniowego w roku 1869, mocą ukazu carskiego, odebrane zostały Czerwińskowi prawa miejskie.
Wielki wpływ na rozwój Czerwińska miała Wisła. Stanowiła dawniej element obronny, a potem była podstawą egzystencji ludności, służąc jako droga transportowa i komunikacyjna a także będąc podstawa rozwoju rybołówstwa. Wielu mieszkańców utrzymywało się z wydobywania piasku i żwiru, wywożąc go łodziami do Warszawy. Regularne kursy statków pasażerskich dawały także możliwość zarobkowania miejscowej ludności. Istniała przystań pasażerska a później także przystań towarowa.
27 maja 1930 roku przypłynął statkiem wycieczkowym Prezydent Ignacy Mościcki, zwiedzając klasztor i kościół. W okresie międzywojennym Czerwińsk liczył około 1.600 mieszkańców. Rozwijał się handel, rzemiosło i usługi. Od 1923 roku klasztor i kościół zostały przekazane Zgromadzeniu Salezjańskiemu, które jest gospodarzem obiektów do dnia dzisiejszego.
